دروازه قرآن شیراز به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد. علت نام‌گذاری آن، قرآنی است که به دستور امیر در آن جای دادند تا مسافرین با عبور از زیر آن به سلامت سفر کنند. این طاق که به مرور زمان رو به خرابی می‌رفت، در دوره زندیه توسط کریم‌خان زند مورد بازسازی قرار گرفت. در بازسازی اتاقی به بالای آن افزوده شد و دو جلد قرآن بزرگ نفیس را به خط سلطان ابراهیم ابن شاهرخ تیموری، در آن جای دادند. این قرآن‌ها که به «قرآن هفده من» معروف هستند، به موزه پارس شیراز انتقال یافته‌اند. دروازه قرآن که در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله، دچار صدمات زیادی شده بود، توسط محمد زکی خان نوری تعمیر شد و در دو سوی آن اتاق‌هایی را به منزله‌ی پاسگاه و راهداری ایجاد کردند. همچنین آب انباری در کنار دروازه بنا نهادند که از آب رکن آباد پر می‌شد و مورد استفاده مسافران از راه رسیده قرار می‌گرفت. این بنا را در گذشته، طاق قرآن نیز می‌نامیدند.
آدرس : خروجی شیراز به سمت مرودشت
